Ten obserwacyjny dokument stanowi zestawienie obrazów z różnych demonstracji, zamieszek oraz wystąpień organizacji antyfaszystowskich, które miały miejsce w ostatnich latach w Polsce. Wyłania się z niego portret narodu podzielonego, żyjącego w państwie, w którym nacjonalizm staje się kwestią sporną: dla jednych jest wyrazem miłości do ojczyzny, dla drugich przejawem narastającej agresji i niezrozumienia polskiej historii. Grzegorz Paprzycki w swoim filmie uważnie przygląda się obu tym grupom, pozwalając, by ich czyny i słowa mówiły same za siebie. „Mój kraj taki piękny” zyskał uznanie na wielu polskich i zagranicznych festiwalach. Został nagrodzony na Krakowskim Festiwalu Filmowym, festiwalu Młodzi i Film oraz Off Cinema.